Οι απόπειρες να ανιχνευτούν τα ίχνη των προγόνων των καναρινιών Τιμπράδος έχουν αποδειχτεί μάταιες και ενώ έχουν καταβληθεί κάθε είδους τέτοιες προσπάθειες ώστε να επαληθευθούν οι παρακάτω σημειώσεις.
Οι εκτροφείς των Τιμπράδος επιδίωξαν να παραγάγουν πουλιά – αηδούς που να έχουν έμφαση στις μεταλλικές νότες και αυτό το πράγμα συνεχίζεται μέχρι σήμερα, αντί να κάνουν διασταυρώσεις με εδραιωμένες ράτσες, οι πρωτοπόροι των Τιμπράδος επέλεξαν να υβριδοποιήσουν το άγριο καναρίνι (serinus canaria) με το πρό-καναρίνι (serinus serinus) υβριδοποίηση αυτών των δυο στενά συνδεδεμένων ειδών αποδείχτηκε εύκολη και μέσω της F4 γενεάς δημιουργήθηκε ένας νέος τύπος πουλιού, που ενώ γίνεται αποδεκτό ως τέτοιο, τεχνικά δεν είναι καναρίνι μεγαλύτερο μέρος της πειραματικής εργασίας είχε γίνει πριν απ’ τον Ισπανικό εμφύλιο πόλεμο και έτσι υπάρχουν πραγματικά ελάχιστα ή και καθόλου μητρώα για τα πειράματα που είχαν διεξαχθεί ή για το πόσο κοντά στον αντικειμενικό σκοπό τους είχαν φτάσει οι τότε εκτροφείς.
Μετά τον πόλεμο τα πειράματα συνεχίστηκαν πάλι και σε μερικές περιπτώσεις το αρχικό πλάνο ζευγαρωμάτων συμπληρώθηκε με κάποιες εξοδιασταυρώσεις τόσο με καναρίνια τύπου όσο και με έγχρωμα. Οι κύριες περιοχές της Ισπανίας όπου διεξάγονταν αυτές οι πειραματικές «ασκήσεις» ζευγαρώματος ήταν τα Καταλανικά χωριά Καλούλλα , Βίκ και Όλοτ ήταν σε αυτές οι περιοχές όπου άρχισαν να γίνονται τα πειράματα με άγρια καναρίνια Χ πρό-καναρίνια. Στην άλλη κύρια περιοχή , την Ανδαλουσία , έγιναν διασταυρώσεις με καθιερωμένες ράτσες καναρινιών , που κατέληξαν στην παραγωγή μεγαλύτερων πουλιών. Αυτά τα πουλιά ωστόσο, δεν έδειχναν την ίδια ποιότητα τραγουδιού όπως εκείνα του άλλου τύπου και έτσι αυτή η μορφή πειραματισμών φαίνεται πως σταμάτησε. Η δημιουργία των πρώτων αληθινών Τιμπράδος αποδίδεται στον Κύριο Αλεχάντρα Γκαρέδο και το πρώτο δείγμα τέτοιου πουλιού που παρουσιάστηκε σε παγκόσμια έκθεση ανήκε στον Κύριο Σαλβαδόρε Μάρκαρνάσα .(αυτό έγινε στις Βρυξέλλες το 1962)
Παρόλο που η εξάπλωση της ράτσας στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες δεν υπήρξε μεγάλη εκτροφείς στην Βενεζουέλα εισήγαγαν μεγάλους αριθμούς πουλιών και η ράτσα συνεχίζει να ανθεί εκεί , όπως και στην γενέτειρα χώρα της .
Το επιδιωκόμενο τραγούδι είναι μεταλλικό , που το συμπληρώνουν βαθιά γουργουριστά « ρόλς ».Άλλες επιδιωκόμενες νότες είναι , σε πολλές περιπτώσεις, αυτές που σχετίζονται με την Ισπανική μουσική – οι καστανιέτες είναι ένα καλό παράδειγμα – και κατά συνέπεια αντιστέκονται σε ερμηνεία και εξηγήσεις.
Το Τιμπράδος είναι ένα μικρό πουλί και ως τέτοιο, εύκολα προσαρμόζεται στις κανονικές τεχνικές εκτροφής και ζευγαρώματος, παρόλο που, λαμβανομένης υπόψη της προέλευσης του, είναι πιθανόν ότι θα δείχνει τάσεις νευρικότητας και θα χρειάζεται μεγαλύτερη εκπαίδευση για να επιτύχουμε σταθερότητα και ένα πρόθυμο κελαΐδισμα , απ’ όση για τις άλλες ράτσες αηδών καναρινιών.
Από το Βιβλίο Καναρίνια Έγχρωμα, Τύπου και Ωδικά του G.B.R. Walker & Dennis Avon.
